PAMIR
bark
Zbudowany przez stocznię Blohm & Voss z Hamburga dla F. Laeisza (Hamburg) jako jeden z
siedmiu siostrzanych jednostek (Pangani 1903,
Petschili 1903, Pamir 1905,
Peking 1911, Passat 1911, Pola 1916 - przekazany 1918,
Priwall 1917 - przekazany 1920,
Padua 1926 z tym że tylko Peking z Passatem, i Pola z Priwall są niemal identycznymi jednostkami).
Pływał do Południowej Ameryki (Chile) z ładunkiem azotu trasą na zachód od przylądka Cape Horn,
borykając się z silnymi zachodnimi wiatrami. W latach 1914-1920 przebywał w Santa Cruz de la Palma
z powodu wojny. W 1920 r. przeszedł na własność Włoch jako odszkodowanie wojenne.
Odkupiony w 1924 roku ponownie przez F. Laeisza powrócił na trasę do Chile. W 1931 r.
sprzedany - nowym właścicielem został Gustaf Erikson (Mariehamn).
Pływał do Australii z ładunkiem pszenicy, wyruszając zazwyczaj z zachodniej Europy na przełomie września i października
i dopływając do Australii na przełomie grudnia i stycznia, opływając Afrykę i przecinając Ocean Indyjski.
W 1941 r. przejęty przez rząd Nowej Zelandii. W 1948 r. oddany właścicielowi płynie w
ostatni rejs do Australii razem z siostrzanym Passatem. W 1950 roku zniszczone Pamir i Passat zostały
zakupione przez marynarkę Niemiecką na statki szkoleniowe. Zostały przebudowane w Kiel w latach 1950-1951
(m.in. zamontowano silniki).
Zatonął w 1957 r. podczas huraganu, kiedy to nastąpiło przesunięcie ładunku ziarna. Z załogi 86 osób przeżyło 6 uczepionych kawałka deski.
DANE TECHNICZNE długość - 96,34 m szerokość - 14,04 m zanurzenie - 7,99 m tonaż - 3020 GRT, 2777 NRT, 4500 DWT rok budowy - 1905 typ - bark czteromasztowy materiał - stal stocznia - Blohm & Voss, Hamburg